- سبز طاوس (وو)
سبز طاووس. کنایه از فلک است که آسمان باشد. (برهان) (آنندراج) :
چو این سبز طاوس جلوه نما
سپید استخوانی ربود از همای.
نظامی
چو این سبز طاوس جلوه نما
سپید استخوانی ربود از همای.
نظامی
معنی سبز طاوس - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُ وو)
لغت نامه دهخدا
غیاث الدین ابوالمظفر عبدالکریم بن احمد بن موسی بن جعفر بن محمد بن احمد بن محمد بن طاوس علوی حسنی (648- 693 ه. ق.). فقیه شیعی. در ادب و نحو و عروض نیز استاد بود. در کربلا متولد شد و نزد علمای حلّه علم آموخت. صحبت محقق حلی و حکیم طوسی نصیرالدین را ادراک کرد در حافظه قوی بود و ذهنی تیز داشت چنانکه گویند بچهل روز در خواندن و نوشتن از استاد بی نیاز شد. در بغداد نقابت سادات علوی با او بود و در 45 سالگی درگذشت. او راست: شمل المنظوم فی مصنفی العلوم. فرحهالغری بصرخه الغری. (از ابن داود)
(سِ بِ)
لغت نامه دهخدا
از سالنامه نگاران (قرن هفتم میلادی) و اسقف مامی گونی های ارمنستان است. قطعه ای راجع به تاریخ ارمنستان ’امپراطوری هراکلیوس’ نوشته که قسمتی از آن را به آگاتانژ نسبت میدهد. (تاریخ ایران باستان ص 96 و 2594 و 2612 و 2619)
